നിശബ്ദത
കരങ്ങളെ കഴുത്തിലിട്ട്
നെറ്റിത്തടത്തില്‍
ചൂടുള്ള, നേര്‍ത്ത
നിശ്വാസത്തിന്റെ ഗന്ധമേറ്റ്....
നീണ്ട വാതായനങ്ങളില്‍,
അപരിചതനെപ്പോലെ
ഞാന്‍ പരിഭ്രമത്തിന്റെ
ജ്വാലയില്‍ എരിയുന്നു.
എന്റെ പുസ്തകം
താളുകള്‍ കീറിയെറിയപ്പെട്ട
പുറം ചട്ട മാത്രം !
നിബ്ബൊടിഞ്ഞ പേന
മഷിക്കുപ്പിനോക്കി ചിരിക്കുന്നു...
പച്ചയിലകള്‍ കൊഴിച്ച്
വൃക്ഷങ്ങള്‍ മന്ദഹസിക്കുന്നു....
മാറിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ് നീങ്ങിയ
കരങ്ങള്‍ ഗളത്തില്‍
സ്പര്‍ശങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു
ഉയര്‍ന്നു തലപൊക്കി നില്‍ക്കുന്ന
നഖത്തിലെ രോമകൂപങ്ങള്‍
എത്തിനോക്കിയതെന്താണ് ?
എന്നിട്ടും,
പ്രതിഫലനങ്ങളില്‍ ഒന്നുമാത്രം....
(13.7.1999)
0 comments:
Post a Comment